Γιατί εκλείπει τόσο πια ο παρηγορητικός λόγος; Γιατί γίνεται όλο και πιο δύσκολο για πολλούς να εκφραστούν συγκαταβατικά, να ανοιχτούν με μια χειρονομία ανοχής, αποδοχής, συμπαράστασης. Στην περίπτωση του Ζακ, ακούστηκαν πολύ δυνατά τα «ναι, μεν αλλά…». Ας αφήσουμε στην άκρη τον ανοιχτό ρατσιστικό λόγο κατά της νεότητας, της χρήσης ναρκωτικών ή την ενεργό συμμετοχή … Συνεχίστε να διαβάζετε το Όταν εκλείπει ο λόγος της παρηγορίας.